Schilderij in serie dat Van Riessen maakte naar aanleiding van de drie versies van Vijftien zonnebloemen in een vaas van Vincent Van Gogh. Bij Van Gogh heeft iedere bloem een eigen uitdrukking. Sommige bloemen lijken verbaasd, vermoeid of stralen juist jeugdige nieuwsgierigheid uit. Ze wekken daarmee allerlei associaties op. Toen Van Riessen begon te schetsen ontstonden wekkers, lampen, vogels, cellen en ogen als vanzelf. In plaats van een naturalistische kopie te maken, schildert Van Riessen subjectieve interpretaties. Hij laat zien hoe krachtig het fenomeen van associatie is en hoe uitgestrekt het vel van de verbeelding. “De meest rechtse bloem in Vijftien zonnebloemen in een vaas deed me een beetje denken aan een vleermuis. Ik keek er lang naar en zag een bloem in vleermuisgedaante. Als schilderend kreeg het beeld vorm. Wat uiteindelijk op het doek kwam, is geen vleermuis en ook geen bloem, maar een product van zuiver schilderkunstige verbeelding”, aldus Van Riessen.