De beeldtaal van Bob Bonies is beperkt maar de combinatiemogelijkheden zijn eindeloos. Al zestig jaar lang zet hij met mathematische precisie driehoeken, cirkels, vierkanten, rechthoeken en strepen op doek, die hij vervolgens roteert, omklapt of verschuift. Daardoor opent het platte vlak zich en ontstaat een ruimte. Toch wordt het schilderij nooit een afbeelding van iets. In de minimalistische …