Helena van der Kraan (1940–2020) legde de stille schoonheid van het alledaagse vast. In haar stillevens vormt natuurlijk licht op subtiele wijze een stoel, een fles of een raam, en veranderen gewone objecten in dragers van intimiteit en herinnering. Haar foto’s balanceren tussen rust en spanning, aanwezigheid en afwezigheid. Ze doen denken aan de zeventiende-eeuwse Nederlandse schilderkunst, maar …